Najbliższa rodzina często nie mają czas, aby zająć się osobą starszą czy chorą osobą, dlatego dobrze jest pomyśleć o miejscach na przykład . Rehabilitacja oraz doświadczony personel w sporej części z nich jest dobra.Kiedy chcemy sam zająć się starsza osobą
Kiedy samodzielne zajmujemy się starsza osobą to dopiero wtedy zdajemy sobie sprawę z tego, ze to bardzo wymagające zajęcie. Bardzo dużo zależy od stanu zdrowia naszego seniora, jednak w każdym stopniu taka opieka pochłania bardzo dużo czasu i energii. Jeżeli pracujesz zawodowo to prawdopodobnie nie będziesz w stanie zapewnić swojemu krewnemu wystarczająco dużo czasu i uwagi.
Sprawy komplikują się bardziej, kiedy taka starsza osoba ma jakieś problemy zdrowotne. Wtedy poza pilnowaniem i pielęgnacją musimy też pilnować leków oraz w razie potrzeby szybko zareagować i zadzwonić po pomoc. Jest to zdecydowanie zajęcie na cały etat, a nawet dwa.
O historii pielęgniarstwa w Polsce
W Polsce pierwsze szpitale lokalizowane były przy zakonach. W XI-XII wieku działało tu większość zakonów funkcjonujących w Europie.
W 1609 r. sprowadzono bonifratrów, a w 1651 r. królowa Maria Ludwika doprowadziła do przyjazdu do Krakowa sióstr ze Zgromadzenia Szarytek. Z czasem prowadziły one działalność pielęgniarską prawie we wszystkich szpitalach w mieście. Należy również zaznaczyć, że nie podejmowały one opieki w nocy.
W drugiej połowie XIX wieku i na początku XX wieku polskie pielęgniarstwo przeżywało kryzys. Pod wpływem krytyki zaczęto organizować pierwsze szkolenia dla dozorców.
W 1895 r. powstała pierwsza w Polsce szkoła pielęgniarstwa, Lwowska Szkoła Pielęgniarstwa, i funkcjonowała do rozpoczęcia I wojny światowej. Utworzono ją we Lwowie przy Szpitalu Powszechnym. Szkoła do 1937 nie miała pełnych praw, prowadziła głównie kursy tylko dla zakonnic dla potrzeb szpitali a jej status i znaczenie dla rozwoju pielęgniarstwa są do tej pory niejasne
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Pielęgniarstwo
Encyklopedia: Rehabilitacja medyczna
Rehabilitacja medyczna ? kompleksowe i zespołowe działanie na rzecz osoby niepełnosprawnej fizycznie lub psychicznie (lub z deficytem w ww. obszarach), które ma na celu przywrócenie tej osobie pełnej lub maksymalnej do osiągnięcia sprawności fizycznej lub psychicznej, a także zdolności do pracy oraz do brania czynnego udziału w życiu społecznym.
Rehabilitacja jest integralną częścią procesu terapeutycznego, na równi z innymi metodami leczenia, współdecydującą o jego ostatecznej efektywności. Ze względu na zróżnicowanie oddziaływań rehabilitacja (szczególnie rehabilitacja neurologiczna ? neurorehabilitacja) jest często prowadzona przez interdyscyplinarny zespół terapeutyczny składający się z lekarzy różnych specjalności, fizjoterapeutów, terapeutów zajęciowych, pielęgniarek, logopedów, psychologów, muzykoterapeutów itp.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Rehabilitacja_medyczna