tanie baterie słoneczne Czym się zajmuje... ekologia
Ekologia zajmuje się badaniem powiązań między organizmami żywymi a środowiskiem abiotycznym (układy biologiczne istnieją w sieci powiązań między sobą i otaczającym je środowiskiem), opartych na różnego rodzaju interakcjach. Odkrywanie tych zjawisk dokonywało się od starożytności, ale ekologia jako samodzielna nauka rozwinęła się w zasadzie w XIX w. Ekologia nie jest nauką obojętną wobec egzystencji przyrody i człowieka, dlatego często w potocznych dyskusjach utożsamiana jest z sozologią i filozofią. Ekologia najogólniej jest nauką o porządku i nieporządku w przyrodzie oraz o konsekwencjach wynikających z tego porządku i nieporządku dla istnienia biosfery i człowieka.
Ze względów zarówno filozoficznych jak i utylitarnych pojęcie ?ekologia? używane bywa w szerokim kontekście znaczeniowym. Określenia ekologia, ekologiczny są często używane w języku potocznym w szerokim i czasem nieprecyzyjnym sensie znaczeniowym, nie zawsze związanym z ekologią jako nauką. Często odnoszą się do sozologii, tj. nauki o ochronie środowiska lub do ochrony środowiska jako takiej, a nawet do filozofii ekologicznej (ekozofia), działalności społecznej czy artystycznej.
Termin ten, od słowa oecologia, wprowadził w 1866 r. niemiecki biolog i ewolucjonista Ernst Haeckel, by określić badania nad zwierzętami i ich relacjami z otaczającym światem nieorganicznym i organicznym, ze szczególnym uwzględnieniem interakcji, przyjaznych lub wrogich, z organizmami roślinnymi i zwierzęcymi, z którymi wchodzą w kontakt. Na organizmy w środowisku oddziałują czynniki abiotyczne i biotyczne.
Jedni autorzy sądzą, że przedmiotem ekologii powinny być relacje między rzeczywistością biotyczną a abiotyczną, inni natomiast rozszerzają jej zakres na tak zwany wymiar aplikacyjny (tzw. ekologia stosowana). W konsekwencji dla jednych jest to nauka biologiczna, dla innych geograficzna, a jeszcze inni poszerzają ją o problematykę ochrony środowiska (zob. np. ekologizm). Jedni bronią jej wymiaru ilościowego (strategia redukcjonistyczna), inni skupiają się na wymiarze jakościowym (strategia holistyczna). Z powodu tak różnorodnych podejść i poglądów na zakres ekologii w podręcznikach spotyka się różne jej definicje i różne modele teoretyczne.
Zazwyczaj za najważniejsze pojęcia w ekologii uważa się następujące: populacja, biocenoza, ekosystem, krajobraz, biosfera, sukcesja ekologiczna.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Ekologia
Konsultacje z ekspertem ? kolektory słoneczne
Konsultacje w sprawie doboru i montażu instalacji solarnej są niemniej ważne niż zakładanie instalacji. Dzięki odpowiednim konsultacjom możemy zmaksymalizować zyski, które osiągniemy dzięki takiej instalacji oraz skrócić czas oczekiwania na widoczne rezultaty montażu instalacji słonecznej. Bardzo często konsultacje takie mają miejsce również w związku z tym, że niektóre osoby przed podjęciem tak poważnej decyzji i zainwestowaniem sporych środków finansowych chcą mieć przedstawione jasno na papierze, jak prezentuje się czas zwrotu takiej instalacji. Oczywiście dzięki poradom eksperckim możemy także na przykład dowiedzieć się, jaki rejon naszego dachu powinien zostać pokryty panelami słonecznymi i tak dalej.
O wskaźniku znaczenia ekologicznego
Wskaźnik znaczenia ekologicznego Q - wskaźnik stosowany w badaniach ekologicznych i zoocenologicznych do opisu zgrupowań zwierząt (zoocenoza).
Wskaźnik znaczenia ekologicznego spotykany jest w niektórych podręcznikach ekologicznych. Z założenia ma integrować informacje o liczebności (dominacja) i częstości (frekwencja) występowania. W badaniach faunistycznych jest dość rzadko wykorzystywany. Uśredniać się mogą wyniki: podobne wartości u gatunków rzadkich a licznych (niska frekwencja, duża dominacja) oraz gatunków pospolitych a mało licznych (duża frekwencja, niska dominacja). Niemniej jednak w obu przypadkach zakładać możemy dużą rolę ekologiczną gatunku ? w pierwszy w wyniku dużej liczebności, w drugim pospolitości występowania.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wska%C5%BAnik_znaczenia_ekologicznego